สถานศึกษาที่ฉันอยากไปเรียน

โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์

ประวัติ

เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2533 ศาสตราจารย์ ดร.ณัฐ ภมรประวัติ อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหิดล และดร.โกวิท วรพิพัฒน์ อธิบดีกรมสามัญศึกษา ได้ร่วมลงนามในโครงการความร่วมมือจัดตั้งโรงเรียนมัธยมศึกษา บนพื้นที่ของมหาวิทยาลัยมหิดล ตำบลศาลายา กิ่งอำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐมโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริม นักเรียนที่สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้นทั้งในส่วนกลางและส่วนภูมิภาคที่มีความสนใจและความถนัด ทางด้านคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์โอกาสเข้าศึกษาต่อในระดับมัธยมศึกษาตอนปลายในสิ่งที่ตนเองถนัดและสนใจ ได้อย่างกว้างขวางมากยิ่งขึ้น ทั้งนี้เพื่อให้นักเรียนเหล่านั้นได้รับการพัฒนาส่งเสริมให้มีความรู้ ทักษะ และประสบการณ์ ด้านคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ที่ถูกต้องลึกซึ้ง และกว้างขวางตามศักยภาพของตนเองให้มากที่สุด อันจะเป็นพื้นฐาน ในการศึกษาระดับสูงขึ้นไป และเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของชาติ อีกทั้งเพื่อศึกษาวิจัย หารูปแบบที่เหมาะสมในการจัดการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์สำหรับเด็กไทย เพื่อพัฒนาสู่ความเป็นเลิศทางด้าน วิทยาศาสตร์ควบคู่ไปกับการมีคุณธรรมและจริยธรรมที่ดีงาม บนพื้นฐานทางวัฒนธรรม ประเพณี ความศรัทธา ค่านิยมที่ดีงามของไทย ในการนี้มหาวิทยาลัยมหิดลได้ตกลงให้ความร่วมมือกับกรมสามัญศึกษาในการสนับสนุน ทางด้านวิชาการ รวมถึงให้ใช้บริการและสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัย ในการจัดกิจกรรมต่าง ๆ เช่น ห้องปฏิบัติการ ห้องสมุด สนามกีฬา เป็นต้น สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ พระราชทานนามโรงเรียนนี้ว่า “มหิดลวิทยานุสรณ์” ตามคำกราบบังคมทูลของกรมสามัญศึกษา ต่อมาในปี พ.ศ. 2535 โรงเรียนได้รับพระราชทาน พระบรมราชานุญาตจาก พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ให้ใช้พระราชลัญจกร “มหิดล” เป็นตราสัญลักษณ์ประจำโรงเรียน โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์เปิดทำการสอนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายรุ่นแรกในปีการศึกษา 2534 ตามประกาศ กระทรวงศึกษาธิการจัดตั้งโรงเรียนมัธยมศึกษา ลงวันที่ 8 พฤษภาคม 2534 โดยได้รับความอนุเคราะห์จากพระอุบาลีคุณ ูปมาจารย์ เจ้าอาวาสวัดไร่ขิง รองเจ้าคณะจังหวัดภาคที่ 14 วัดไร่ขิง อนุญาตให้ใช้สถานที่ปฏิบัติธรรมของวัดไร่ขิง ต.วัดไร่ขิง อ.สามพราน จ.นครปฐม เป็นสถานที่เรียนชั่วคราว จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2538 โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ จึงได้ย้ายมาอยู่ ณ สถานที่ตั้งบนพื้นที่ของมหาวิทยาลัยมหิดลจวบจนปัจจุบัน เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม พุทธศักราช 2543 ได้มีการประกาศพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ขึ้น เป็นโรงเรียนวิทยาศาสตร์แห่งแรกของประเทศไทย เปิดสอนในระดับมัธยมศึกษามีสถานภาพเป็นองค์การมหาชน ภายใต้การกำกับดูแลของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ การจัดตั้งเป็นองค์การมหาชน ทำให้โรงเรียนสามารถ ดำเนินการบริหารจัดการให้เยาวชนที่มีความสามารถพิเศษได้รับการพัฒนาอย่างเต็มศักยภาพ โรงเรียนมีอิสระในการ ดำเนินงาน รวมทั้งการพัฒนาหลักสูตรและสื่อที่มีลักษณะเฉพาะตัว แตกต่างจากโรงเรียนมัธยมศึกษาปกติโดยทั่วไป ภารกิจสำคัญของโรงเรียนคือ การวิจัย พัฒนา และสร้างองค์ความรู้ในการค้นหาและการจัดการศึกษาสำหรับผู้มี ศักยภาพสูงด้านวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และเทคโนโลยี ระดับมัธยมศึกษา ที่สามารถใช้เป็นต้นแบบขยายผลใน วงกว้างได้ ทั้งนี้เพื่อพัฒนานักเรียนเหล่านั้นให้มีความสามารถระดับมาตรฐานโลก มีจิตวิญญาณของความเป็นนักวิจัย นักประดิษฐ์คิดค้น มีสุขภาพพลานามัยที่ดี มีคุณธรรม จริยธรรม รักการเรียนรู้ มีความเป็นไทย มีความมุ่งมั่นใน การพัฒนาประเทศชาติ และมีเจตคติที่ดีต่อเพื่อนร่วมโลกและธรรมชาติ เป็นตัวป้อนที่มีคุณภาพสูงเยี่ยมเข้าสู่ระดับ อุดมศึกษา เพื่อพัฒนาไปสู่ความเป็นนักวิชาการ นักวิจัย และนักประดิษฐ์คิดค้นระดับมาตรฐานโลกของประเทศชาติในอนาคต

อาชีพที่ฉันอยากเป็น

หมอ

อาชีพหมอ (แพทย์) เป็นอาชีพสำคัญที่เกี่ยวข้องกับชีวิตคนนับตั้งแต่เกิดจนตายเป็นอาชีพที่ต้องใช้ความอดทนและความรับผิดชอบสูง
พยาบาล เมื่อต้องเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลเป็นเวลานานๆนั้นเราต้องพึ่งพาบุคคลอีกอาชีพหนึ่ง ซึ่งเมื่อมีแพทย์ที่คอยรักษาโรค จึงต้องมีพยาบาลที่ต้องคอยดูแลหลังจากที่แพทย์ได้รักษา และรับตัวไว้ที่โรงพยาบาล ซึ่งพยาบาลเปรียบเสมือนตัวแทนแห่งความเอื้ออาทรและความอ่อนโยน

อัยการ

อาชีพในอนาคตของข้าพเจ้า คือ อัยการ
ความจริงตั้งแต่เด็กจนโตข้าเจ้าคิดที่จะเป็นผู้พิพากษามาตลอด แต่พอพูดคุยกับพ่อแล้ว ข้าพเจ้ามีความคิดว่า อาชีพอัยการจะสามารถดำรงความยุติธรรมในสังคมมากกว่าผู้พิพากษา เพราะอาชีพผู้พิพากษาต้องตัดสินป็นคณะ ในกรณีที่เราเห็นว่าผิด แต่ในเมื่อเสียงส่วนใหญ่ตัดสินว่าถูกก็ต้องตัดสินไปตามนั้น ถ้าเกิดกรณีอย่างนั้นจริง ข้าพเจ้าก็คงจะรู้สึกแย่ และรู้สึกไม่ดีไปตลอด
...แต่หน้าที่ของอัยการ คือ การเขียนสำนวนคดี จึงมีอิทธิพลต่อการตัดสินคดีมากกว่าผู้พิพากษา ซึ่งจะสามารถดำรงความยุติธรรมได้มากกว่า
อีกทั้ง อาชีพอัยการ เป็นอาชีพที่มีเกียรติ รายได้ดี มั่นคง และผดุงความยุติธรรมได้ ข้าพเจ้าจึงใฝ่ฝันที่จะทำอาชีพนี้
บุคคลที่เป็นแบบอย่างคือ พ่อของข้าพเจ้าเอง พ่อของข้าพเจ้ามีอาชีพเป็น ตุลาการ จึงสามารภให้คำแนะนำ และได้เป็นแบบอย่างที่ดีของข้าพเจ้าอีกด้วย

ศิลปินที่ชอบ

BIGBANG

เป็นนักร้องคุณภาพจากค่าย JYPเอ็นเตอร์เทนเมนต์

มีสมาชิกทั้งหมด 5 คน ดังนี้

• 1.G-DRAGON
• 2.T.O.P
• 3.TEA YUNG
• 4.SUNG RI
• 5.DEA SONG

BIGBANG AT THE FIRST SIGHT หัวหน้าวง หน้าทะเล้น หน้าเป็น แป้นแล้น น่ารัก น่าหยิก ควานจียง หรือที่แฟนๆรู้จักในนาม GD หรือ G-dragon (ยง ในภาษาเกาหลีแปลว่ามังกร) อายุ 19 ปี เป็นเด็กฝึกหัดในสังกัดวายจีมาตั้งแต่อายุ 12 เคยร่วมแจมกับรุ่นพี่ๆน้าๆลุงๆในค่ายทั้งในอัลบั้มและในงานคอนเสิร์ตมากมาย ออกแนวฮิพตั้งแต่เล็กแต่น้อย แรพเป็นไฟได้ตั้งแต่เด็ก แต่งตัวเก่งมากกกกกก และรักการถ่ายรูป(ตัวเอง)เป็นชีวิตจิตใจ เซนส์ด้านแฟชั่นเป็นเลิศ (ชอบใส่หมวก มีหมวกเป็นร้อย) นอกจากความสามารถด้านการแรพและบีทบอกซ์แล้ว จียงยังสามารถแต่งเพลงเองได้อีกด้วย โดยในซิงเกิ้ลแรกที่ออกมา จียงเป็นผู้แต่งเพลงThis Love และ We belong together ร่วมกับT.O.P.ชเวซึงฮยอน หนุ่มน้อยมาดเท่ห์ ทงยองแบ หรือ YBเทคควอน ของแฟนๆวายจี แต่มาคราวนี้เปิดตัวในฉายา แทยัง(แปลว่าพระอาทิตย์) เป็นเด็กฝึกหัดวายจีมา6ปี เช่นเดียวกับจียง มีประสบการณ์แจมกะรุ่นเดอะในค่ายมากมายเช่นเดียวกัน ยองแบนั้นตอนเด็กๆมีหน้าที่เดินสายแรพ แทนรุ่นพี่ที่ไม่ว่างขึ้นเวที ไปต่างประเทศ หรือขี้เกียจ! แต่ในวงบิ๊กแบงยองแบทำหน้าที่ร้องนำ เสียงหล่อ หวานสุดริด จนคนฟังงง (เพราะขัดกะหน้าม๊ากมาก) ภาพลักษณ์ภายนอกดูเท่ห์ เข้ม แต่จริงๆแล้วยองแบพูดน้อย ขี้อาย (ตรงข้ามกับจียงซึ่งพูดมากและไม่มีความอาย) ไม่กล้ามองตาผู้หญิง เขินกล้องอีกต่างหาก <3>

About me

เราชื่อ จุฑารัตน์ วาแสนดี ชื่อเล่น จุ (ju) อยู่โรงเรียนกาญจนาภิเษกวิทยาลัย สุพรรณบุรี
มาจากโรงเรียนเทศบาล 2 วัดปราสาททองวิชาที่ชอบ คณิตศาสตร์ ภาษาไทย เกรดเฉลี่ย 4.00 อาหารที่ชอบ ข้าวมันไก่ ผลไม้ที่ชอบ สตอเบอร์รี่ มังคุด เงาะ

ฉันชอบศิลปิน BIGBANG WONDER GIRL 2NE1

MY NAME IS JUTARAT WASANDEE

MY BIRTH DAY IS AUGUS 31

I STUDY AT KANCHANAPISEKWITTAAYALAI SUPHAN BURI

I LOVE BIGBANG WOMDER GIRL 2NE1

object width="425" height="344">

กฏหมายแปลกๆรอบโลก

อังกฤษแดนผู้ดี(?)

1.รถแทกซี่ห้ามบรรทุกหมาบ้าหรือศพทุกศพ...

2.การตายที่รัฐสภาฯผิดกฏหมายก็เค้าตายไปแล้ว...ใครจะรับโทษ??

3.ผู้หญิงท้องสามารถระบายของเสีย(ฉี่/ขี้)ที่ไหนก็ได้...แม้แต่ในหมวกตำรวจถ้าเธอต้องการมันต้องอย่างงี้สิ..!!วะฮะฮะฮะฮ่าาาาาาาชายที่อยากยิงกระต่ายในที่สาธารณะจะทำได้ต่อเมื่อเล็งที่ล้อรถหลังและมือขวาแตะยานพาหนะของตนเอง...no comment...

ต่อด้วยอเมริการักเสรีภาพ

1.Alabama:ห้ามขับรถโดยมาผ้าปิดตาใครที่ขับแบบนั้นหาเรื่องตายแชดแชดดดดด

2.Tennessee:อันนี้พอๆกับอันข้างบน ห้ามขับรถขณะที่กำลังหลับ..!!ถ้าขับได้จะขอคารวะสามจอก!! 3.Ohio:ห้ามทำให้ปลาเมา(เพราะสุรา)ปลาเมาได้ด้วยรึ?

4.Vermont:ผู้หญิงต้องมีใบอนุญาติจากสามีเพื่อที่จะใส่ฟันปลอม

5.Florida:ผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงานที่กระโดดร่มในวันอาทิตย์อาจจะถูกจับเข้าคุกโอ้..ประเทศแห่งความเท่าทียมกัน

6.ย้าาาากกกส์ห้ามตดในที่สาธารณะหลังหกโมงเย็นทุกวันพฤหัส"แล้วถ้าอั้นไม่ได้จริงๆล่ะฮะคุณพี่..?"

7.Kentucky:ห้ามแอบซ่อนอาวุธที่มีความยาวมากกว่าหกฟุทขอคารวะผู้ที่สามารถซ่อนอาวุธยาวขนานนั้นได้...นับถือๆ

8.New York:โทษสำหรับการกระโดดตึกคือ...ตาย= =... แต่อันนี้รู้สึกมั่วๆ พิกลๆ

9.California:ห้ามวางกับดักหนูหากไม่มีใบอนุญาติ"แต่เดี๊ยนเกลียดหนูนะฮะ"

10.Massachusetts:การไม่อาบนํ้าแล้วนอนผิดกฏหมาย(แต่มีอีกกฏที่ห้ามการอาบนํ้าในวันอาทิตย์). . 11..Washington:ห้ามมี___กับเวอร์จิ้น ถึงแม้จะเป็นคืนแต่งงาน

12.Lake County, Utah:ห้ามถือไวโอลินในถุงกระดาษแล้วเดินตามถนนสงสัยคนที่นี่นับถือไวโอลิน..ถ้าซิกซ์ไปโดนเฉือนแน่(วิธีดูแลไวโอลินมันเกินที่จะบรรยาย )

13.Bozeman, Montana:ห้ามมี___และกิจกรรมทางเพศทั้งมวลที่สนามหน้าบ้านหลังพระอาทิตย์ตกงั้นกลางวันก็ทำได้ดิ..? ..ช่างกล้านัก..

ฝรั่งเศส

ห้ามขายตุ๊กตาที่ไม่มีหน้าคนห้ามตั้งชื่อหมูว่าNapoleon อู๊ดๆ

กรีซ

คนขับรถในชุดนอนจงระวัง!!!ใบขับขี่ของคุณจะถูกยึดหากคุณขับรถขณะที่ยังไม่ได้อาบนํ้าหรือแต่งตัวไม่ดีพอ..!!

ซามัว

ลืมวันเกิดภรรยา..ถือเป็นอาชญกรรมนะจ๊ะมันต้องอย่างงี้เซ่!!![พี่คล็อกกับน้องพราวทักที่สะกดผิด...เปลี่ยนแล้วเนอะ]

สวิตเซอร์แลนด์

ห้ามผู้ชายยืนฉี่หลังสี่ทุ่มหึหึ << หัวเราะอย่างชั่วร้าย เราขอลาท่านด้วย

สิงคโปร์

สุดสวาทขาดใจ:ห้ามซื้อ/ขายหมากฝรั่ง ห้ามเคี้ยวในที่สาธารณะ

ด้วยห้ามคู่เกย์___กันเป็นอันขาด ไม่ว่าจะในห้องลับหรือกลางแจ้งถ้าเค้าอึ๊บๆกันในที่ลับ..จะรู้ได้ไงเนี่ย??edit: MD เตือนมาว่าสิงค์ห้ามขนทุเรียนขึ้นรถเมล์/รถไฟเราก็ลืมไป ทั้งๆที่มันมีป้ายเตือนแทบทุกที่